บทที่ 103 — ภายใต้คาถาของเธอ

มิสตี้

ยามที่ฉันกลับมาถึงซิลเวอร์มูนก็จวนเจียนรุ่งสาง กลิ่นคาวเลือดและควันไฟยังคงอบอวลติดกาย

เสียงกรีดร้องของไลซ่าก้องอยู่ในห้วงความคิด แต่ฉันปัดมันทิ้งไป นางเป็นแค่หญิงชรา เป็นเพียงเบี้ยที่อ่อนแอในกระดานเกมที่บัดนี้ฉันเป็นผู้คุม

ฉันก้าวเข้าไปในพระราชวัง พวกทหารยามแทบไม่เหลือบมอง พวกมันรู้ดีว่าไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ